- ... Foll?- odwróciłem łeb, kiedy tylko usłyszałem jej głos. Łza
szczęścia spłynęła mi po policzku i spadła na moją łapę. Wstałem powoli z
uśmiechem na twarzy. Podszedłem do niej i przytuliłem ją najmocniej jak
potrafiłem. Ona odwzajemniła to uśmiechem.
- Nigdy cię nie opuszczę...- szepnąłem jej do ucha. Po dość długim
uścisku zobaczyłem Cato, stojącego w kącie. Patrzył na mnie bacznie i
mówił coś po cichu. Potem obrócił się na pięcie i wyszedł z jaskini.
- Coś mnie ominęło?- spytałem pełny ciekawości.
- Oj, tak. Bardzo dużo.- sapnęła.
- Chodź, przejdziemy się, to mi wszystko opowiesz.- zaproponowałem. Popatrzyła na mnie dziwnym wzrokiem.
- Oszalałeś? Dopiero wróciłeś... A poza tym to...- przerwałem jej pocałunkiem.
- To ci wystarczy, żeby cię przekupić?- odrzekłem. Dalej na mojej twarzy był uśmiech. Foll była zaszokowana.
< Foll? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz