-Taak... - położyłem się spokojnie na ziemi. - Na pewno tak nagle ktoś zaczął by mnie lubić. Po całym życiu bycia nienawidzonym...
Względnie wygonie jak na ziemię w śniegu ułożyłem swoją głowę.
Po chwili przewróciłem się na plecy. Było już ciemno, gwiazdy jasno świeciły, nawet zorza polarna się pojawiła...
- Co ty robisz? - spytała Fi zbita z tropu..
- Leżę - odpowiedziałem beznamiętnie, zamykając oczy.
- Em...
- Poleżę sobie, aż umrę z głodu czy tam czegoś tam innego.
<Fiamma? Jakoś nie wiem co odpisać ...>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz